- praecolo
- praecolo, ĕre, colŭi, cultum
- tr. -
[st2]1 [-] cultiver, préparer par avance.
[st2]2 [-] courtiser d'avance.
* * *praecolo, ĕre, colŭi, cultum - tr. - [st2]1 [-] cultiver, préparer par avance. [st2]2 [-] courtiser d'avance.* * *Praecolo, praecolis, pen. cor. praecolui, praecultum, praecolere. Cic. Labourer, ou Orner paravant.
Dictionarium latinogallicum. 1552.